Albanci i prištinska administracija na Kosovu i Metohiji uveliko pripremaju preimenovanje svega srpskog što je postojalo u južnoj srpskoj pokrajini.
U praksi se to umnogome već ostvarilo, jer su skoro svi gradovi i sela dobili nova , albanska imena.
To se uveliko već radi i putem knjiga , pošto se piše nova, “kosovska istorija” pod okriljem istoričara sa Kosova, Albanske akademije nauka iz Tirane ali i uz svesrdnu i ogromnu pomoć EU i Amerike.
Tako, Eparhija Raško-prizrenska biće po planu Prištine preimenovana u takozvanu “Pravoslavnu crkvu Kosova”, napisali su već albanski istoričari iz Prištine.
Albanski istoričari su započeli i pisanje istorije sa najgrubljim falsifikatima istorijskih činjenica.
U najnovijoj istoriji, bez ikakvog srama tvrde da su Nemanjići zapravo albansko pleme Nimani (!), i da je manastir Visoki Dečani podiglo albansko lokalno pleme Gaši (!) a ne Stefan Uroš III Dečanski Nemanjić, čija je zadužbinarska povelja na pergamentu sačuvana do danas.
Velelepna prizrenska crkva Bogorodica Ljeviška na internet prezentaciji "Albanian.com" ubeležena je kao "najstarija albanska crkva na ovim prostorima".
Slično se tvrdi i za preimenovanu "crkvu Ulpijanu", odnosno manastir Gračanicu, koju je podigao sveti kralj Milutin, najveći srpski ktitor.
Istorijske činjenice govore da u vreme gradnje manastira Visoki Dečani i Gračanice Albanaca nije bilo na Kosmetu, jer prvim turskim popisom stanovnistva 1455. godine na ovom prostoru se konstatuje da ima samo jedan odsto Arbanasa.
Ali čudno je to da Albanci govore da su njihovi manastiri a da te manastire sada čuva Kfor i kosovska policija upravo od Albanaca i njihovog stalnog pokušaja rušenja istih.
Pećku patrijaršiju danonoćno čuva Kfor od Albanaca Pećku patrijaršiju danonoćno čuva Kfor od Albanaca
"Svi osvajači Kosova su uvek imali posebne jedinice koje su oružjem štitili Visoke Dečane i Pećku patrijaršiju od samo jednog istog neprijatelja, Albanaca. Tako je bilo za vreme Turaka i Prvom i Drugom svetskom ratu, a tako je i danas" - kaže istoričar prof, dr Miloš Tomović.
Albanci negiraju i navode iz knjige Olge Nikolić - ''Toponimi Drenice'' u kojoj se činjenicama govori da su na ovom prostoru 99 odsto svi toponimi sa srpskim imenom. Danas na prostoru Drenice , opštine Srbica, Klina i Glogovac, nema nijedne oznake sa srpskim imenom.
